تفاوت بین توسعه دهنده بازی و پابلیشر

دنیای بازی های ویدئویی از زمان بازی های آرکید تکامل یافت. در طول سالها ، این صنعت گسترش یافته است و شامل چندین سازمان مختلف است که در تولید ، توسعه و انتشار هر گونه بازی ویدیویی دخیل هستند. هنگام ایجاد بازی ، دو اصطلاح قابل توجه وجود دارد: توسعه دهنده و ناشر بازی. چرا باید نگران تفاوت ها یا شباهت های این دو نقش باشید؟

اگر میخواهید نحوه پایان یافتن بازی های ویدئویی در بازار را درک کنید, من به شما کمک میکنم تا روند کار را کمی روشن کنیم.ایجاد یک بازی ویدئویی که برای کاربر لذت بخش باشد و درآمد کافی برای شرکت ها داشته باشد, برای رشد پایداری ضروری است.

تولید کردن, توسعه دادن و انتشار بازی های ویدئویی وظایفی هستند که چندین سازمان می توانند برای ساختن بهترین بازی ها با آنها همکاری کنند.بیایید به تفاوت بین توسعه بازی و انتشار آن بپردازسیم و اینکه چرا به صنعت بازی سازی مهم است.

 

توسعه دهنده بازی چیست؟

توسعه دهنده بازی کسی با ارگانی است که نشان میدهند یک بازی ویدئویی چگونه خواهد بود. ان ها مسئول داستان و احساس بازی هستند.برنامه نویسان درون آن ارگان کد را مینویسند و آثار هنری را برای پیاده سازی دید توسعه دهندگان در پشت بازی ایجاد میکنند. کار تیم توسعه دهندگان از ایجاد مفهوم تا قرار دادن مراحل نهایی گیم پلی است. هر توسعه دهنده بازی سبک و فرایند خاص خود را دارد که ممکن است تحت تأثیر اندازه و تخصص سازمان آنها قرار گیرد.

چه نوع توسعه دهندگان بازی وجود دارد؟

سه نوع توسعه دهنده قابل توجه وجود دارد: مستقل ، مقیاس بزرگ و شخص ثالث. این سه دسته اکثریت توسعه دهندگان را شامل می شوند ، اگرچه برخی از موارد خارج از این دسته ها وجود دارند.

توسعه دهندگان بازی های مستقل

توسعه دهندگان مستقل تیم ها یا سازمان هایی هستند که روی بازی های کوچکتر تمرکز می کنند. آنها معمولاً بین 1 تا 100 کارمند هستند که روی یک بازی واحد یا مجموعه ای محدود از بازی ها کار می کنند.

توسعه دهندگان انفرادی

آیا یک نفر می تواند توسعه دهنده مستقل باشد؟ البته آنها می توانند! برخی از نمونه های قابل توجه عبارتند از توبی فاکس با Undertale و اسکات کاتون با پنج شب در فردی. آیا آنها کمک خارجی داشتند؟ مطمئناً ، اما این افراد بیشتر وقت و تلاش خود را صرف تولید محصول نهایی می کنند.

اگر خوب فکر کنید ، برخی از اولین بازی های ویدیویی موجود توسط "توسعه دهندگان مستقل" ساخته شده اند. افراد و تیم های کوچک خالق برخی از معروف ترین عناوین بازی تاریخ بودند. برخی از نمونه ها عبارتند از:

 

•     تورو ایواتانی: Pacman
•     شیگرو میاموتو و تاکاشی تزوکا: برادران سوپر ماریو
•     وارن رابینت: ماجراجویی
•     آلن آلکورن: پنگ
•  

جدول زمانی توسعه مستقل

همانطور که می توانید تصور کنید ، این توسعه دهندگان روزهای بی شماری را صرف بهبود بازی های خود می کنند. امروزه ، یک توسعه دهنده مستقل می تواند یک بازی کوچک اما هنوز سرگرم کننده را در یک سال یا بیشتر ارائه دهد.

نزول توسعه مستقل

دشواری هایی وجود دارد که مستقل توسعه دهنده است ، به ویژه اگر آن توسعه دهنده یک تیم کوچک یا مبتدی باشد. به عنوان مثال ، وجود یک استودیو مستقل به موفقیت مداوم بازی (های) شاخص آنها بستگی دارد. متأسفانه ، بازار رقابتی کنونی بسیاری از استودیوها را قبل از اینکه واقعاً در صنعت جایگاه خود را پیدا کنند ، جمع می کند.

برای کسانی که بازی هایشان با طرفداران وفادار همراه شده است ، این فرصت را دارند که با ادامه حق رای دادن یا ترسیم مسیر جدید با بازی های جدید ، موفقیت خود را تقویت کنند.

توسعه دهندگان شخص ثالث

در برخی موارد ، ناشر بازی های ویدئویی با یک شرکت بازی سازی ویدئویی شخص ثالث قرارداد می بندد تا روی یک بازی کار کند. در حالی که توسعه دهنده شخص ثالث است که جهان را می سازد ، ناشر اهداف بازی را تعیین می کند و کنترل خلاق هرگز به طور کامل به توسعه دهنده داده نمی شود. این اهداف ممکن است گام های فردی در مرحله توسعه اولیه یا فروش در راه افتاده در روز افتتاحیه و پس از آن باشد.

توسعه دهنده شخص ثالث چه فایده ای دارد؟ بسته به اندازه توسعه دهنده ، ممکن است کارکنان به طور همزمان روی بازی های مختلف کار کنند ، به این معنی که این خطر بین چندین عنوان بازی های ویدئویی پخش می شود. توسعه دهندگان بزرگتر و از نظر مالی قوی تر می توانند روی چندین بازی برای ناشران مختلف کار کنند ، با این امید که حداقل یکی از پروژه های آنها سودآور باشد.

توسعه دهندگان شخص ثالث دارای انعطاف پذیری در مجموعه بازی های خود هستند و می توانند خود را با هر تعداد ناشر که قادر به حفظ آن هستند ، منعقد کنند.

توسعه دهندگان در مقیاس بزرگ

توسعه دهندگان در مقیاس بزرگ صدها ، اگر نه هزاران نفر از کارکنان سراسر جهان را در حال کار بر روی بازی های مختلف برای سیستم عامل های مختلف. آنها همچنین ممکن است یک بازی داشته باشند که از محبوبیت زیادی برخوردار باشد و برای کار نیاز به دست روی عرشه داشته باشد. نمونه هایی از توسعه دهندگان در مقیاس بزرگ عبارتند از:

 

•     Riot Games: League of Legends
•     Epic Games: Fortnite/Gears of War
•     Blizzard Entertainment (Now Activision-Blizzard): World of Warcraft ، StarCraft و Overwatch ،
•  

شرکت هایی مانند Riot ، Epic و Blizzard توانسته اند موفقیت خود را توسعه داده و تبدیل به ناشر/توسعه دهنده ترکیبی شوند. در حالی که شرکت های دیگر روی آنها سرمایه گذاری کرده اند ، این شرکت های بازی سازی منابع در اختیار دارند تا اکثر توسعه و انتشار بازی های خود را انجام دهند.

ناشر بازی چیست؟

ناشران بازی ها شرکت های بزرگتر یا در برخی موارد ، سازمان اصلی هستند که منابع لازم را برای عرضه بازی به پایان رسیده در بازار برای بازی جهان دارند.

توسعه یک بازی ویدیویی ارزان نیست. توسعه دهندگان ، به ویژه در گروه مستقل ، باید با شرکت های دیگر همکاری کنند تا بازی را در اختیار شما قرار دهند. این شامل کار با خرده فروشان حضوری و فروشگاه های آنلاین است تا مطمئن شوید محصول شما برای جامعه بازی ها قابل مشاهده است.

توسعه دهندگان همیشه منابعی برای تولید ، ارائه و پشتیبانی یک بازی روی سرورهای خود ندارند. به همین دلیل ناشران بازی وجود دارند.

برخی از ناشران قابل توجه بازی های ویدئویی امروز عبارتند از:

 

•     کولاک اکتیویژن
•     شرکت شیرآلات
•     نرم افزارهای Bethesda
•     هنرهای الکترونیکی (EA)
•     یوبی سافت
•     سگا

 

اندازه ناشر بازی

ناشران بازی های ویدئویی کیک را بعنوان یکی از بزرگترین سازمان های صنعت بازی در نظر می گیرند. این به این دلیل است که آنها چندین توسعه دهنده زیر پرچم خود کار می کنند یا تعداد قابل توجهی از دارایی های بازی را جمع آوری کرده اند.

بسیاری از ناشران از راه اندازان اختصاصی یا فروشگاه های بازی برای نمایش بازی های داخلی یا بازی های سایر شرکت هایی که با آنها مذاکره کرده اند ، استفاده می کنند. به عنوان مثال می توان Origin (EA) ، Steam (Valve) و Epic Games Store (Epic Games) را نام برد.

نقش توسعه دهندگان و ناشران بازی

صنعت گیمینگ از همان روزهای اولیه بازی های پیاده روی بسیار پیشرفت کرده است. بازیها به طور مداوم محدودیت های گرافیکی ، قدرت پردازشی و پیچیدگی بازی را افزایش می دهند.

توسعه دهندگان هر روز تلاش می کنند تا جایی را در صنعت پیدا کنند که معتقدند بازی (های) آنها می تواند پیشرفت کند. ناشران راه هایی را برای دیده شدن آن بازی ها پیدا می کنند تا همه سود ببرند. اما وقتی مرز بین این وظایف و مسئولیت ها محو می شود ، چه اتفاقی می افتد؟

تفاوت ها: ناشر بازی در مقابل توسعه دهنده بازی

در حالی که ناشران ممکن است در مورد بازی در حال ارائه اطلاعات ارائه دهند ، توسعه دهنده در حال ساخت جهان از ابتدا است. آنها هستند که بصری ، گیم پلی و احساس کلی بازی را ایجاد می کنند.

ما قبلاً دیده ایم که چگونه ناشر می تواند از جهاتی با توسعه دهنده همپوشانی داشته باشد ، بنابراین چه زمانی برنامه نویس بر محصول خود کنترل کامل دارد؟

به قرارداد برمی گردد. وقتی قراردادی بین توسعه دهنده و ناشر وجود دارد ، آنها تعیین می کنند که چه کسی کنترل محصول خود را در دست دارد. تعیین وضعیت از بیرون دشوار است ، اما شرکای صنعت بازی از این قرارداد استفاده می کنند تا به طور واضح تمایز و مشخص کند که چه کسی در طول ایجاد بازی چه کار می کرد

برای توسعه بازی یا سخت انیمیشسن و بازی با ما در تماس باشبد